جایگاه حقوق محیط زیست درحقوق بین الملل جنگ

اهمیت و نقش اساسی محیط زیست در زندگی و تکامل انسان انکار ناپذیراست. حال آن که جنگ به عنوان یکی از فعالیت های مخرب انسانی باعثتخریب محیط زیست شده و در واقع این مهم ترین رکن بقای انسان کمتریناهمیت را در حقوق بین الملل جنگ به خود اختصاص داده است.همان طور که می دانیم تکنیک های به کار گرفته شده در جنگ می تواندتأثیرات محیط زیستى مخرب فراوانی از خود بر جای گذارد ، از این روحفاظت از محیط زیست در زمان جنگ به عنوان بخشی از حقوق بین المللجنگ درآمده ، هرچند هنوز هم به از منظر حفاظت محیط زیست این قواعدجامع و دقیق نیست ولی نشان دهنده ى ارتقا جایگاه محیط زیست در حقوقبین الملل جنگ می باشد.در زمینه حفاظت محیط زیست در زمان جنگ قواعد پراکنده اى در حقوق1977 منضم I بین الملل جنگ وجود دارد که عمده ترین آن ها در پروتکلملاحظه ENMOD به کنوانسیون چهارگانه ى ژنو 1949 و کنوانسیونمى شود. این معاهدات در بر گیرنده ى قواعد کلى در ارتباط با حفاظت محیطزیست در زمان جنگ از طریق ممنوعیت به کارگیرى ابزار و روش هایى استکه باعث آثار گسترده و شدید و پایدار بر محیط زیست مى شوند. در نهایتبا بررسى قواعد مربوط به حفاظت محیط زیست در زمان جنگ مى توان بهاین نتیجه رسید که این قواعد براى حفاظت از مهم ترین رکن بقاى انسان یعنى محیط زیست جامع و کافى نبوده همچنین نیاز به ضمانت هاى اجرایىمحکم ترى دارد. در ضمن با در نظر گرفتن این نکته که این قوانین تنها درمواردى به اجرا در مى آیند که منافع قدرت هاى بزرگ سیاسى دنیا در میانباشد، باید به دنبال راهى براى کاهش نفوذ مسایل سیاسى در زمینه اجراىحقوق بین الملل جنگ در ارتباط با حفظ محیط زیست بود و این قوانین را بهسمت قواعد عرفى و الزام آور براى تمامى کشورهاى دنیا سوق داد